Hugsanlegt matar og baðboð

Hátíð ljóss og friðar liðin og við tekur hið geysihraða og innihaldsríka líf hversdagsins. Hinn föli faðir er nú reyndar stórskemmdur eftir gríðarmiklar magaútvíkkanir sem nú kalla á sífellt nart í allskonar óhollustu, og er nú talið til stórkostlegra afreka að komast hjálparlaust úr liggjandi stöðu í hina geysierfiðu stellingu, að sitja uppréttur. Á þetta ástand fannst mér vart bætandi þar sem ég lá vorkenndi mér fyrir að hafa lent í þessu jólastandi þegar að frúin á heimilinu og heimasætan (báðar svakasætar og með öllu ófölar) stormuðu inn í eldhús og tóku til við kókoskúluframleiðslu sem hefði fengið hvern bakara til að fá dollaramerki í augun. Við þetta skánaði heilsan um stund og var að sjálfsögðu genginn gæsagangur þá löngu leið er liggur á milli rúms og eldhúsborðs í þeim tilgangi að ráðast til atlögu við þessar bévítans kúlur. Eftir að hafa sporðrennt allt of mörgum var skriðið inn í rúm aftur og tekið til við fyrri iðju.


Það er einungis á færi bestu dulspekinga að sjá að mér verði fært að vinna næsta mánuðinn, því að ég held að ég hljóti að þurfa mikla og stífa þjálfun eftir þetta annars yndislega jólahald. En kanski verð ég búin að jafna mig fyrir páska svo að ég geti tekið gleði mína á ný og kýlt vömbina hressilega meðan ég minnist þjáninga krists. Kanski að ég haldi matarboð og reyni að herma eftir seinustu kvöldmáltíðinni, eftir mat geta svo allir þvegið á mér fæturnar.Eru ekki allir til í það?



Að lokum vil ég þakka fyrir mig,fyrir allt sem mér hefur verið hjálpað við og fyrir mig hefur verið gert á liðnu ári.Það er ómetanlegt að eiga góða að og margir hafa komið mér til hjálpar,bæði fjölskylda og vinir þó að það hafi verið vandséð á stundum að ég ætti það skilið. Ég held að nýkomið ár verði gott fyrir mig, og verður ykkur seint þakkaður ykkar þáttur í því nægilega.