http://www.makepovertyhistory.org

Monday, January 17, 2005

Að græða eða græða ekki, það er munurinn

Hinn föli faðir er fúllyndur þessa daganna, þ.e.a.s. fúllyndari en flesta aðra daga. Það sem orsakar þessa manndrápsfýlu eru íslenskir leigusalar. Ég held að það sé ómögulegt með öllu að ætla að eiga viðskipti við svoleiðis menn nema helst þá ef maður er útfararstjóri. Allaf eru þessar manneskjur svo yndislegar þegar maður hittir þær, ljúfmennskan uppmáluð þar sem þeir telja upp alla kosti þess að leigja akkúrat þessa íbúð. Ef maður er síðan svo heppinn að heyra nokkurn tímann í þessum aðilum aftur eftir að þeir eru búnir að lofa manni uppþvottavél, gardínum og glænýju parketti á íbúðina, allt af því að maður er nákvæmlega rétti aðilinn í þeirra ómetanlegu eign þá er það ekki nema til að að þeir geti sagt manni að fjarskyld frænka frá Tokyo hafi komið skyndilega og sé flutt inn. Helst væri ég til í að senda alla þessa aðila á einhverja klingonanýlendu og stofna hákommúníska úthlutunarnefnd um eignir þeirra. Djöfull er þetta snjöll hugmynd, við gætum kallað þetta verkamannabústaði.


Annars er allt búið að liggja í veikindum á þessu heimilinu seinustu daga, hitamet hafa verið slegin hvað eftir annað og á heimasætan vinninginn þessa stundina með rétt tæp 40 stig á celsiuskvarða. Hinn föli faðir hefur því setið áhyggjufullur við rúmstokkinn seinustu vinnudaga og strokið sveitt enni með köldum þvottapoka meðan að heimasætan sagði gríðarspennandi sögu í óráði sínu um galdramenn og álfa sem heyja stríð við valdablokk verktaka sem eignast vilja klettabelti það sem þeir lifa. Ég bölva leigusalanum í hljóði fyrir að ætla að reka okkur úr steypuklumpnum.


Svona mér til yndisauka og töluverðrar gleði náði ég nú samt að slíta mig úr morðhugleiðingum mínum gagnvart leigusölum þegar ég þurfti að skreppa út í bakarí í dag. Þvílík hugljómun þegar ég þurfti að taka upp veskið. Ekki mynnist ég þess að hafa verið mjög fjáður sem barn en ég er samt nokkuð viss um að ég gat verslað í bakaríinu án þess að setja foreldra mína á hausinn. 1500 kall fyrir nokkrar brauðbollur og mjólk. Telst það eðlilegt? Ég er kannski bara svona utan við mig að 300% verðhækkanir fara fram hjá mér eins og mýfluga á heitum sumardegi. Er bjór virkilega það eina sem lækkar í verði? Það sést allavega á verðlaginu á öllu öðru að það er góðæri. Fyrir hverja er þetta góðæri svona gott? Ég man ekki einu sinni hvenær ég hækkaði seinast í launum það var kannski einhverntíman rétt eftir aldamót. Eftir skatta og allt það eru þessar bollur kannski tæplega 2 tíma vinna hjá mér. Ég held að ég fái mér hænur, belju og lítinn kornakur út á svalir á næstu íbúð. Bara að fá langan leigusamning fyrst.


Rosalega get ég vælt. Kannski að ég reyni að ná mér í einhver dramaverðlaun fyrir þessa síðu. Það hlýtur að vera til hámenntuð þokkalega virt sænsk akademía sem afhendir verðlaun fyrir svona melancholýsk skrif. Vona bara að það séu peningaverðlaun.

|

0 Comments:

Post a Comment

<< Home